Genealogie der Herren und Freiherren von Bongart/109: Unterschied zwischen den Versionen
(Die Seite wurde neu angelegt: {{Genealogie Bongart|108|112|110|korrigiert}} de Rode prefatus, quam primum ex nunc dietam Ecclesiam de Schinna vacare contigerit, presentandi ad illam primam habe...) |
Keine Bearbeitungszusammenfassung |
||
| Zeile 1: | Zeile 1: | ||
{{Genealogie Bongart|108|112|110|korrigiert}} | {{Genealogie Bongart|108|112|110|korrigiert}} | ||
de Rode prefatus, quam primum ex nunc dietam Ecclesiam de Schinna vacare contigerit, presentandi ad illam primam habeat facultatem. dictus vero Godefridus dominus de Spalcbech post prefati Godefridi domini de Rode presentacionem, memorata ecclesia vacante continuo presentabit ad ipsam. et ex tunc in antea quociens et quando collacio seu presentacio prefate ecclesie de Schinna vacantis, ad dominia de Rode et de Spalcbegh continget seu pertinebit, ipsi duo Godefridi sepedicti iuneta manu et parili potestate eandem tenebuntur conferre. et eorum heredes post ipsos modo simili ecclesiam conferent memoratam. In huius autem rei testimonium sigillum nostrum presentibus duximus apponendum. Nos vero Godefridus dominus de Rode et Godefridus dominus de Spalcbeeh, prefati, sub nostris sigillis presentibus appensis fatemur premissam ordinacionem seu pronunciacionem inter nos super dieta ecclesia faetam esse, et promittimus bona fide ipsam inuiolabiliter obseruare. et ad maiorem firmitatem, Sigillum venerabilis viri domini Werneri prepositi ecclesie saneti Gereonis coloniensis, una cum sigillo Engelberti de Schinna Canonici dicte ecclesie saneti Gereonis, fratris mei Godefridi de Rode prefati, presentibus impetrauimus apponi. Nos eciam Wernerus dei gracia prepositus ecclesie saneti Gereonis coloniensis et Engelbertus de Schinna canonicus ibidem, predicti, fatemur Nos sigilla nostra ad peticionem dictorum Godefridi domini de Rode et Godefridi domini de Spalcbeeh, in testimonium presentibus appendisse. Pronunciatum et datum. Anno domini. M. CC. octogesimo sexto. In die Natiuitatis beati Johannis baptiste | de Rode prefatus, quam primum ex nunc dietam Ecclesiam de Schinna vacare contigerit, presentandi ad illam primam habeat facultatem. dictus vero Godefridus dominus de Spalcbech post prefati Godefridi domini de Rode presentacionem, memorata ecclesia vacante continuo presentabit ad ipsam. et ex tunc in antea quociens et quando collacio seu presentacio prefate ecclesie de Schinna vacantis, ad dominia de Rode et de Spalcbegh continget seu pertinebit, ipsi duo Godefridi sepedicti iuneta manu et parili potestate eandem tenebuntur conferre. et eorum heredes post ipsos modo simili ecclesiam conferent memoratam. In huius autem rei testimonium sigillum nostrum presentibus duximus apponendum. Nos vero Godefridus dominus de Rode et Godefridus dominus de Spalcbeeh, prefati, sub nostris sigillis presentibus appensis fatemur premissam ordinacionem seu pronunciacionem inter nos super dieta ecclesia faetam esse, et promittimus bona fide ipsam inuiolabiliter obseruare. et ad maiorem firmitatem, Sigillum venerabilis viri domini Werneri prepositi ecclesie saneti Gereonis coloniensis, una cum sigillo Engelberti de Schinna Canonici dicte ecclesie saneti Gereonis, fratris mei Godefridi de Rode prefati, presentibus impetrauimus apponi. Nos eciam Wernerus dei gracia prepositus ecclesie saneti Gereonis coloniensis et Engelbertus de Schinna canonicus ibidem, predicti, fatemur Nos sigilla nostra ad peticionem dictorum Godefridi domini de Rode et Godefridi domini de Spalcbeeh, in testimonium presentibus appendisse. Pronunciatum et datum. Anno domini. M. CC. octogesimo sexto. In die Natiuitatis beati Johannis baptiste .<ref> Hundert Jahre später war Spalcbech, oder wie es nun heisst, Spaubeke, im Besitz des Oyst von Elsloe, welcher dasselbe mit allem seinem Zubehör, » mit mannen, mansmannen, Renten, aisulken ghifte van der kerken van Schynne « der Heylwig von Spaubecke Klosterjungfrau zu Mastiers überliess; die dann im J. 1388 mit diesem an Valckenburg lehenrührigen Gute von Johanna Herzogin von Luxemburg, Lothringen, Brabant und Limburg belehnt wurde. — In der Folge machte Johann Schellart von Obbendorf Herr zu Schinnen den Versuch, der dortigen durch Absterben | ||
---- | ---- | ||
<references/> | |||
Version vom 2. April 2008, 11:14 Uhr
| GenWiki - Digitale Bibliothek | |
|---|---|
| Genealogie der Herren und Freiherren von Bongart | |
| Inhalt | |
| <<<Vorherige Seite [108] |
Nächste Seite>>> [110] |
| |
| Hilfe zur Nutzung von DjVu-Dateien | |
| Texterfassung: korrigiert | |
| Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Bevor dieser Text als fertig markiert werden kann, ist jedoch noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.
| |
de Rode prefatus, quam primum ex nunc dietam Ecclesiam de Schinna vacare contigerit, presentandi ad illam primam habeat facultatem. dictus vero Godefridus dominus de Spalcbech post prefati Godefridi domini de Rode presentacionem, memorata ecclesia vacante continuo presentabit ad ipsam. et ex tunc in antea quociens et quando collacio seu presentacio prefate ecclesie de Schinna vacantis, ad dominia de Rode et de Spalcbegh continget seu pertinebit, ipsi duo Godefridi sepedicti iuneta manu et parili potestate eandem tenebuntur conferre. et eorum heredes post ipsos modo simili ecclesiam conferent memoratam. In huius autem rei testimonium sigillum nostrum presentibus duximus apponendum. Nos vero Godefridus dominus de Rode et Godefridus dominus de Spalcbeeh, prefati, sub nostris sigillis presentibus appensis fatemur premissam ordinacionem seu pronunciacionem inter nos super dieta ecclesia faetam esse, et promittimus bona fide ipsam inuiolabiliter obseruare. et ad maiorem firmitatem, Sigillum venerabilis viri domini Werneri prepositi ecclesie saneti Gereonis coloniensis, una cum sigillo Engelberti de Schinna Canonici dicte ecclesie saneti Gereonis, fratris mei Godefridi de Rode prefati, presentibus impetrauimus apponi. Nos eciam Wernerus dei gracia prepositus ecclesie saneti Gereonis coloniensis et Engelbertus de Schinna canonicus ibidem, predicti, fatemur Nos sigilla nostra ad peticionem dictorum Godefridi domini de Rode et Godefridi domini de Spalcbeeh, in testimonium presentibus appendisse. Pronunciatum et datum. Anno domini. M. CC. octogesimo sexto. In die Natiuitatis beati Johannis baptiste .<ref> Hundert Jahre später war Spalcbech, oder wie es nun heisst, Spaubeke, im Besitz des Oyst von Elsloe, welcher dasselbe mit allem seinem Zubehör, » mit mannen, mansmannen, Renten, aisulken ghifte van der kerken van Schynne « der Heylwig von Spaubecke Klosterjungfrau zu Mastiers überliess; die dann im J. 1388 mit diesem an Valckenburg lehenrührigen Gute von Johanna Herzogin von Luxemburg, Lothringen, Brabant und Limburg belehnt wurde. — In der Folge machte Johann Schellart von Obbendorf Herr zu Schinnen den Versuch, der dortigen durch Absterben